خدا همه مردم را دوست دارد
فردریش نیچه (1844-1900) به دلیل انتقاد تحقیر آمیز خود از ایمان مسیحی به عنوان "آتئیست نهایی" شناخته شد. او ادعا کرد که کتاب مقدس مسیحی، به ویژه به دلیل تأکید آن بر عشق، محصول فرعی انحطاط، فساد، و انتقام است. او به جای اینکه وجود خدا را حتی از دور ممکن بداند، با جمله معروف خود "خدا مرده است" اعلام کرد که ایده بزرگ خدا مرده است. او قصد داشت ایمان سنتی مسیحی را (که او آن را ایمان مرده قدیمی می نامید) با چیزی کاملاً جدید جایگزین کند. او ادعا کرد که با این خبر که «خدای قدیمی مرده است»، فیلسوفان و آزاداندیشانی مانند او به آغازی جدید روشن خواهند شد. برای نیچه، طلوع جدیدی در جامعه «علم شاد» رخ داد، که در آن فرد از این باور سرکوبگرانه که شادی مردم را از طریق محدودیت‌های محدود می‌دزدد، آزاد بود.
چطور با بیخدایان بایستیم؟
فلسفه نیچه انگیزه بسیاری از مردم را برای پذیرش الحاد داشت. حتي در ميان مسيحيان برخي از آموزه هاي او را مي پذيرند و معتقدند كه آنها نوعي مسيحيت را كه وانمود مي كنند خدا مرده است ، محكوم مي كنند. آنچه آنها نادیده می گیرند این است که نیچه فکر می کرد ایده هر خدایی پوچ است و هر نوع اعتقادی را احمقانه و آزاردهنده می داند. فلسفه او در تقابل با مسیحیت کتاب مقدس است ، این بدان معنا نیست که ما می خواهیم خود را بالاتر از او یا دیگر ملحدان قرار دهیم. دعوت ما این است که به مردم (از جمله ملحدان) کمک کنیم بفهمند که خدا نیز در کنار آنهاست. این فراخوانی را با نمونه ای از همنوعانمان انجام می دهیم که با یک رابطه شاد با خدا مشخص می شود - یا همانطور که در WCG می گوییم ، با زندگی و انتقال خبر خوب.
احتمالاً برچسبی (مانند تصویر سمت راست) دیده اید که نیچه را مسخره می کند. آنچه در اینجا مورد توجه قرار نمی گیرد این است که یک سال قبل از اینکه عقل خود را از دست بدهد ، نیچه چندین شعر سرود که نشان می دهد دیدگاه خود را نسبت به خدا تغییر داده است. در اینجا یکی از آنها وجود دارد:
نه! با تمام شکنجه های خود برگردید!
برای آخرین نفر از همه افراد تنها. اوه برگرد
تمام اشکهای من به سمت تو جاری است!
و آخرین شعله قلب من به شما می درخشد!
اوه برمی گردم خدای ناشناس من! درد من! آخرین شانس من!
سوء تفاهم در مورد خدا و زندگی مسیحی
به نظر می رسد پایانی برای معرفی نادرست خدا که مدام شعله الحاد را شعله ور می کند وجود ندارد. خدا به‌جای خدای عشق، رحمت و عدالت به‌عنوان انتقام‌جو، امپراتور و مجازات‌گر معرفی می‌شود. خدایی که خود را در مسیح آشکار کرد و ما را دعوت می‌کند تا زندگی با ایمان به او را بپذیریم و مسیر زندگی را که به مرگ منتهی می‌شود ترک کنیم. زندگی مسیحی به جای زندگی یک محکوم و ستمدیده، مشارکتی شاد در خدمت مستمر عیسی است، که در کتاب مقدس درباره او نوشته شده است که او نیامد تا جهان را قضاوت کند، بلکه برای نجات آن نیامد (یوحنا. 3,16-17). برای درک درست خدا و زندگی مسیحی، مهم است که تفاوت بین قضاوت ها و محکومیت های خدا را تشخیص دهیم. خدا ما را قضاوت نمی کند زیرا او با ما مخالف است، بلکه به این دلیل است که او طرفدار ماست. او از طریق قضاوت‌های خود به راه‌هایی اشاره می‌کند که به مرگ ابدی منتهی می‌شود - اینها راه‌هایی هستند که ما را از معاشرت با او دور می‌کنند، که از طریق آن، به لطف او، رفاه و برکات را دریافت می‌کنیم. از آنجا که خدا عشق است، قضاوت او علیه هر چیزی است که علیه ما، محبوب او است. در حالی که قضاوت انسان اغلب به عنوان قضاوت درک می شود، قضاوت خدا به ما نشان می دهد که چه چیزی به زندگی در مقابل آنچه به مرگ منجر می شود. قضاوت های او به ما کمک می کند تا از محکومیت به خاطر گناه یا شر اجتناب کنیم. خدا پسر خود را به جهان فرستاد تا بر قدرت گناه غلبه کند و ما را از بردگی آن و بدترین پیامد آن یعنی مرگ ابدی نجات دهد. خدای سه گانه از ما می خواهد که تنها آزادی واقعی را بشناسیم: عیسی مسیح، حقیقت زنده ای که ما را آزاد می کند. برخلاف تصورات نادرست نیچه، زندگی مسیحی تحت فشار انتقام‌جویی نیست. در عوض، این یک زندگی شاد در مسیح و با مسیح از طریق روح القدس است. این شامل مشارکت ما در کاری است که عیسی انجام می دهد. من شخصاً توضیحی را که برخی از افراد در زمینه ورزش دریافت می کنند دوست دارم: مسیحیت یک ورزش تماشاگر نیست. متأسفانه، حتی این مورد نیز توسط برخی افراد اشتباه تعبیر می شود و منجر به فشار بر دیگران برای انجام کاری برای نجات آنها شده است. تفاوت زیادی بین انجام کارهای خوب برای نجات (که بر ما تأکید می کند) و مشارکت ما در کارهای عیسی که نجات ماست (که بر او تأکید می کند) وجود دارد.
ملحدان مسیحی؟
ممکن است قبلاً عبارت "بی خدا مسیحی" را شنیده باشید. این برای افرادی استفاده می شود که ادعا می کنند به خدا ایمان دارند اما اطلاعات کمی درباره او دارند و طوری زندگی می کنند که گویی او وجود ندارد. یک مؤمن صادق می‌تواند با از دست دادن پیروان فداکار عیسی مسیحی ملحد شود. فرد می تواند آنقدر در فعالیت ها غرق شود (حتی آنهایی که دارای برچسب مسیحی هستند) که به پیروی پاره وقت عیسی تبدیل شود – با تمرکز بیشتر بر فعالیت تا مسیح. سپس کسانی هستند که معتقدند خدا آنها را دوست دارد و با او رابطه دارند، اما نیازی به مشارکت در زندگی کلیسا نمی بینند. با داشتن این دیدگاه، آنها (شاید ناآگاهانه) تعلق و عضویت فعال خود در بدن مسیح را رد می کنند. در حالی که آنها گهگاه به هدایت خداوند اعتماد می کنند، نمی خواهند که او کنترل کامل زندگی آنها را در دست بگیرد. آنها می خواهند خدا کمک خلبان آنها باشد. برخی ترجیح می دهند که خدا مهماندار هواپیمای آنها باشد و گهگاه چیزی را که درخواست می کنند بیاورد. خدا خلبان ما است - او به ما جهتی می دهد که ما را به زندگی واقعی هدایت می کند. همانا او راه و حق و حیات است.
در جامعه کلیسا با خدا مشارکت کنید
خداوند مؤمنان را فرا می خواند تا پسران و دختران بسیاری را با او به سوی جلال هدایت کنند (عبر. 2,10). او ما را دعوت می کند تا با زندگی کردن و به اشتراک گذاشتن انجیل در مأموریت او به جهان شرکت کنیم. ما این کار را با هم به عنوان اعضای بدن مسیح، کلیسا انجام می دهیم ("خدمت یک ورزش تیمی است!"). هیچ کس تمام مواهب معنوی را ندارد، بنابراین به همه آنها نیاز است. در مشارکت کلیسا ما با هم می دهیم و می گیریم - یکدیگر را می سازیم و تقویت می کنیم. همانطور که نویسنده کتاب عبرانیان به ما توصیه می کند، ما جماعت خود را رها نمی کنیم (عبرانیان. 10,25) اما برای انجام کاری که خداوند ما را به عنوان جماعتی از مؤمنان به آن فرا خوانده است، با دیگران همراه شوید.
از زندگی واقعی و ابدی با مسیح لذت ببرید
عیسی، پسر متجسد خدا، جان خود را فدا کرد تا «حیات جاودانی و کمال» داشته باشیم (یوحنا. 10,9-11). این زندگی با ثروت تضمین شده یا سلامتی خوب نیست. همیشه بدون درد نیست. در عوض، با دانستن اینکه خدا ما را دوست دارد، ما را بخشیده است و ما را به عنوان فرزندخوانده خود پذیرفته زندگی می کنیم. به جای زندگی پر فشار و تنگ، پر از امید، شادی و یقین است. این یک زندگی است که در آن به جلو می رویم تا به آن چیزی تبدیل شویم که خدا برای ما به عنوان پیروان عیسی مسیح از طریق روح القدس در نظر گرفته است. خدایی که شر را قضاوت کرد، آن را بر روی صلیب مسیح محکوم کرد. بنابراین هیچ آینده ای برای شر وجود ندارد و گذشته جهت جدیدی داده شده است که ما می توانیم با ایمان در آن شرکت کنیم. خدا نگذاشته اتفاقی بیفتد که نتواند آن را آشتی دهد. در واقع، "هر اشک پاک خواهد شد"، زیرا خدا، در مسیح و از طریق روح القدس، "همه چیز را نو می سازد" (مکاشفه 2 قرنتی).1,4-5). این، دوستان و کارمندان عزیز، خبر واقعا خوب است! می گوید خدا از هیچکس دست برنمی دارد، حتی اگر از او دست بکشی. یوحنای رسول اعلام می کند که «خدا عشق است» (اول یوحنا 4,8) – عشق طبیعت اوست. خدا هرگز از دوست داشتن ما دست بر نمی دارد، زیرا اگر این کار را می کرد، خلاف طبیعت او بود. بنابراین، می‌توانیم با این علم دلگرم شویم که محبت خداوند شامل همه انسان‌ها می‌شود، خواه زندگی کرده‌اند یا خواهند زیست. این در مورد فردریش نیچه و همه ملحدان دیگر نیز صدق می کند. ما امیدواریم که محبت خدا به نیچه نیز برسد، نیچه که در اواخر عمرش توبه و ایمان به آنچه خدا قصد دارد به همه مردم بدهد را تجربه کرد. در واقع، "هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت" (روم. 10,13). چه عالی که خدا هرگز از دوست داشتن ما دست بر نمی دارد.
جوزف توکا
Präsident
ارتباط بین المللی GRACE
