عیسی کار کامل نجات است

در پایان انجیل او این اظهارات جالب از یوحنای رسول را می‌خواند: «عیسی نشانه‌های بسیار دیگری را در حضور شاگردان خود انجام داد که در این کتاب نوشته نشده است. فکر می‌کنم جهان نمی‌تواند حاوی کتاب‌هایی باشد که باید نوشته شوند.» (یوحنا 20,30:2؛ دوم قرنتیان1,25). بر اساس این نظرات و با توجه به تفاوت‌های انجیل‌های چهارگانه، می‌توان نتیجه گرفت که گزارش‌های مورد اشاره به‌عنوان تصویر کاملی از زندگی عیسی نوشته نشده‌اند. یوحنا بیان می‌کند که نوشته‌های او برای این است که «ایمان بیاورید که عیسی مسیح، پسر خدا است، و با ایمان آوردن به نام او زندگی کنید» (یوحنا 20,31). تمرکز اصلی اناجیل اعلام مژده در مورد منجی و نجاتی است که در او به ما عطا شده است.

اگرچه یوحنا نجات (زندگی) را با نام عیسی در آیه 31 مرتبط می بیند، مسیحیان از نجات یافتن از طریق مرگ عیسی صحبت می کنند. در حالی که این بیان مختصر تا اینجا درست است، تنها اشاره نجات به مرگ عیسی می تواند دیدگاه ما را نسبت به کامل بودن او و آنچه که برای نجات ما انجام داده است، پنهان کند. وقایع هفته مقدس به ما یادآوری می‌کند که مرگ عیسی - که اهمیت حیاتی دارد - باید در زمینه بزرگ‌تری دیده شود که شامل تجسم خداوند، مرگ، رستاخیز و عروج به آسمان است. همه آنها نقاط عطف در هم تنیده ناپذیری در کار رستگاری او هستند - کاری که به نام او به ما زندگی می بخشد. بنابراین، در طول هفته مقدس، مانند بقیه ایام سال، می خواهیم در عیسی کار کامل رستگاری را ببینیم.

تجسم

تولد عیسی یک تولد روزمره یک فرد عادی نبود. همانطور که از هر لحاظ منحصر به فرد است ، آغاز تجسم خداوند است. با تولد عیسی ، خدا به عنوان یک انسان به ما آمد همان روشی که همه انسانها از زمان آدم متولد شده اند. گرچه پسر ابدی خدا همان چیزی بود که بود ، زندگی انسان را از ابتدا تا انتها ، از بدو تولد تا مرگ ، به طور كامل گرفت. او به عنوان یک شخص ، کاملاً خدا و کاملاً انسان است. در این گفته غالب ، معنای ابدی پیدا می کنیم که به همان اندازه شایسته قدردانی ابدی است.
 
پسر ابدی خدا با تجسم خود از ابدیت ظهور کرد و به عنوان یک انسان گوشت و خون وارد آفرینش او شد که زمان و مکان بر آن حاکم بود. «و کلمه جسم شد و در میان ما ساکن شد و ما جلال او را دیدیم، جلالی مانند یگانه زاده پدر، سرشار از فیض و راستی» (یوحنا 1,14).

در حقیقت ، مسیح در تمام بشریت شخصیتی واقعی بود ، اما در عین حال او نیز کاملاً خدا بود - در اصل با پدر و روح القدس. تولد وی پیشگوییهای بسیاری را تحقق می بخشد و مظهر وعده نجات ما است.

تجسم با تولد عیسی به پایان نرسید - فراتر از تمام زندگی زمینی او ادامه یافت و امروز نیز با زندگی انسانی جلال یافته او تحقق می یابد. پسر تجسم یافته (یعنی متجسد) خدا از همان ذات پدر و روح القدس باقی می ماند - ذات الهی او بدون قید و شرط حاضر و قادر مطلق در کار است - که به زندگی او به عنوان یک انسان معنایی منحصر به فرد می بخشد. این همان چیزی است که در رومیان می گوید 8,3-4: «خداوند کاری را که شریعت نتوانست انجام دهد، زیرا بدنش ضعیف شده بود، انجام داد: پسر خود را به صورت جسم گناهکار و به خاطر گناه فرستاد، و گناه را در بدن محکوم کرد تا عدالت، لازمه شریعت در ما که اکنون نه بر اساس جسم، بلکه بر اساس روح زندگی می کنیم، برآورده می شود.» پولس در ادامه توضیح می دهد که «ما از طریق زندگی او نجات یافته ایم» (رومیان 5,10).

زندگی و کار عیسی با یکدیگر پیوندی ناگسستنی دارند - هر دو بخشی از تجسم هستند. خدای انسان عیسی كشیش عالی و واسطه بین خدا و انسان است. او در طبیعت بشری شرکت کرد و با یک زندگی بی گناه عدالت را در حق بشریت اجرا کرد. این واقعیت به ما این امکان را می دهد تا بفهمیم چگونه او می تواند هم با خدا و هم با مردم رابطه برقرار کند. در حالی که ما معمولاً تولد او را در کریسمس جشن می گیریم ، وقایع کل زندگی او همیشه بخشی از ستایش های همه جانبه ما است - حتی در طول هفته مقدس. زندگی او ماهیت رابطه ای نجات ما را نشان می دهد. عیسی ، به شکل خود ، خدا و بشریت را در یک رابطه کامل گرد هم آورد.

شاخ و برگ

بیان کوتاهی که می گوید ما با مرگ عیسی نجات یافتیم، برخی را به این تصور نادرست سوق می دهد که مرگ او کفاره ای بود که خدا به فیض بخشید. من دعا می کنم که همه ما اشتباه این فکر را ببینیم. TF Torrance می نویسد که در پس زمینه درک صحیح از قربانی های عهد عتیق، ما در مرگ عیسی قربانی بت پرستی به خاطر بخشش نمی بینیم، بلکه شاهدی قدرتمند از اراده یک خدای مهربان هستیم (Atonement: The شخص و کار مسیح: شخص و خدمت مسیح]، ص 38-39). مناسک قربانی بت پرستان بر اصل قصاص استوار بود، در حالی که سیستم قربانی اسرائیل مبتنی بر بخشش و آشتی بود. بنی‌اسرائیل به‌جای اینکه با کمک قربانی‌ها بخشش کنند، خداوند خود را قادر می‌دانست که از گناهانشان تبرئه شوند و در نتیجه با او آشتی کنند.

رفتار فداکارانه اسرائیل برای شهادت و آشکار کردن عشق و فیض خدا با اشاره به هدف مرگ عیسی، که در آشتی با پدر داده شده است، طراحی شد. پروردگار ما با مرگ خود شیطان را نیز شکست داد و قدرت مرگ را از خود سلب کرد: «چون فرزندان از گوشت و خون هستند، او نیز آن را پذیرفت تا با مرگش قدرت کسی را که بر مرگ اقتدار داشت، یعنی شیطان، و کسانی را که از ترس مرگ مجبور به بردگی در تمام زندگی خود بودند، نجات داد» (عبرانیان 2,14-15). پولس افزود که عیسی «باید سلطنت کند تا زمانی که خدا همه دشمنان را زیر پای او قرار دهد. آخرین دشمنی که نابود می شود مرگ است" (1. قرنتیان 15,25-26). مرگ عیسی جنبه کفاره نجات ما را آشکار می کند.

رستاخیز

در یکشنبه عید پاک، رستاخیز عیسی را جشن می گیریم، که بسیاری از پیشگویی های عهد عتیق را برآورده می کند. نویسنده کتاب عبرانیان اشاره می کند که نجات اسحاق از مرگ منعکس کننده رستاخیز بود (عبرانیان 11,18-19). از کتاب یونس می آموزیم که او "سه روز و سه شب" در شکم ماهی بزرگ بود (یوحنا 2: 1). عیسی به آن واقعه در مورد مرگ، دفن و رستاخیز خود اشاره کرد (متی 1 قرن2,39-40)؛ متی 16,4 و 21; جان 2,18-22)

ما رستاخیز عیسی را با شادی فراوان جشن می گیریم زیرا به ما یادآوری می کند که مرگ نهایی نیست. بلکه نشان دهنده گامی میانی در راه ما به سوی آینده است - زندگی ابدی در ارتباط با خدا. در عید پاک ما پیروزی عیسی بر مرگ و زندگی جدیدی را که در او خواهیم داشت جشن می گیریم. ما با شادی منتظر زمان مکاشفه 2 هستیم1,4 گفتار این است: «[...] و خداوند هر اشکی را از چشمانشان پاک خواهد کرد و دیگر مرگ نخواهد بود، نه ماتم، نه ناله و نه درد. رستاخیز نمایانگر امید رستگاری ماست.

معراج

تولد عیسی در زندگی او به اوج خود رسید و زندگی او نیز به نوبه خود منجر به مرگ وی شد. با این حال ، ما نمی توانیم مرگ او را از معاد او جدا کنیم و همچنین او نمی تواند معاد خود را از معراج خود جدا کند. او برای زندگی یک زندگی انسانی از قبر بیرون نیامد. او در طبیعت شکوهمند بشری به بهشت ​​رفت و تنها با این واقعه بزرگ شروع به کار کرد.

رابرت واکر در مقدمه کتاب کفاره تورنسس می‌نویسد: «عیسی با رستاخیز ماهیت انسانی ما را در خود می‌برد و آن را به حضور خدا در اتحاد و اشتراک عشق تثلیثی می‌رساند.» سی‌اس لوئیس آن را اینگونه بیان کرد: «در تاریخ مسیحیت، خدا فرود می‌آید و دوباره عروج می‌کند.» خبر خوب شگفت‌انگیز این است که عیسی ما را با خودش بلند کرد. «[...] و او ما را با او برخیزانید و ما را در مسیح عیسی در آسمان نهاد تا در اعصار آینده از طریق محبت خود نسبت به ما در مسیح عیسی، غنای عظیم فیض خود را نشان دهد» (افسسیان 2,6-7)

تجسم ، مرگ ، معاد و صعود - همه آنها بخشی از نجات ما و در نتیجه ستایش ما در هفته مقدس هستند. این نقاط عطف به همه چیزهایی که عیسی در کل زندگی و کار خود برای ما انجام داده اشاره دارد. در طول سال ، بیایید بیشتر ببینید که او کیست و چه کاری را برای ما انجام داده است. این مخفف کار کامل نجات است.

نعماتی که از طریق عیسی مسیح دریافت می کنیم به شما و عزیزانتان اعطا شود ،

جوزف توکا

Präsident
ارتباط بین المللی GRACE

عیسی کار کامل نجات است