زندگی عاشقانه خدا

نیاز اساسی انسان چیست؟ آیا انسان می تواند بدون عشق زندگی کند؟ چه اتفاقی می‌افتد وقتی کسی را دوست نداشته باشند؟ علت بی عشقی چیست؟ در این خطبه با عنوان: زندگی عشق خدا!

من می خواهم تأکید کنم که زندگی معتبر و قابل اعتماد بدون عشق امکان پذیر نیست. در عشق ما زندگی واقعی را پیدا می کنیم. منشأ عشق را می توان در تثلیث خدا یافت. قبل از آغاز زمان، در ابدیت، که مدتها قبل از خلقت زمان توسط کلام خدا بود، کلمه نزد خدا وجود داشت. خدای پدر، پسر و روح القدس منبع عشق هستند، یکی در سه شخص است که در یک رابطه کامل و الهی با یکدیگر قرار دارند. در این وحدت، خداوند در هماهنگی مطلق زندگی می کرد و عشق نه تنها ذات او بلکه شیوه زندگی او نیز هست.

وقتی در عهد جدید از روابط صحبت می کنیم، در مورد خدای پدر و پسرش عیسی مسیح صحبت می کنیم. اگرچه هیچ کس نمی تواند پدر را ببیند، مردم عیسی را در زمان حیات او دیدند. عیسی بیانگر محبت خدا بود که آنقدر بزرگ است که او جان خود را فدای مردم روی صلیب کرد. عیسی در رابطه خود با اطاعت از پدرش و در رحمت نسبت به ما انسانها، محبت عملی به ما نشان داد. خلاصه ای از این حقیقت را در موارد زیر می یابیم:

1. یوحنا 4,7-10 کتاب مقدس ابرفلد «عزیزان، بیایید یکدیگر را دوست داشته باشیم! زیرا عشق از جانب خداست. و هر که دوست دارد از خدا زاده شده و خدا را می شناسد. هر که دوست نداشته باشد، خدا را نشناخته است، زیرا خدا عشق است. محبت خدا نسبت به ما در این آشکار شده است که خدا پسر یگانه خود را به جهان فرستاد تا به وسیله او زندگی کنیم. محبت در اینجاست: نه اینکه ما خدا را دوست داشتیم، بلکه او ما را دوست داشت و پسر خود را برای کفاره گناهان ما فرستاد.»

ما نمی توانیم خدا را بشناسیم که او کیست و چگونه است، تا زمانی که او را به لطف او نشناسیم. برای شناخت خدای واقعی به روح القدس نیاز داریم. وقتی روح القدس در ما حضور دارد، ما در طبیعت الهی زندگی می کنیم. در غیر این صورت، مانند آدم، بر اساس طبیعت جسمانی انسان به زندگی ادامه می‌دادیم. چنین زندگی با گناه مشخص و محدود است. این یک زندگی است که با مرگ مشخص شده است. این یک تفاوت بسیار مهم برای انسانیت ما است. او به ما نشان می‌دهد که آیا واقعاً در عشق الهی، در ذات او زندگی می‌کنیم و این کار را انجام می‌دهیم یا اینکه داریم خود را به چیزی فریب می‌دهیم که حقیقت ندارد. پولس رسول در این مورد صحبت می کند:

رومیان 8,8-11 «اما کسانی که جسمانی هستند، یعنی طبق فطرت انسان زندگی می کنند، نمی توانند خدا را خشنود سازند. اما شما جسمانی نیستید، بلکه روحانی هستید (از تولد دوباره، از زمان تعمید)، زیرا روح خدا در شما زندگی می کند. اما هر که روح مسیح را ندارد از او نیست. اما اگر مسیح در شما باشد، بدن به دلیل گناه مرده است، اما روح به دلیل عدالت، حیات است. اما اگر روح کسی که عیسی را از مردگان برخیزانید در شما ساکن باشد، او که مسیح را از مردگان برخیزانید، به وسیله روح خود که در شما ساکن است، اجساد فانی شما را نیز زنده خواهد کرد.»

این آیات روشن می کند که وحدت، عشق خدای سه گانه باید در ما زنده باشد تا بتوانیم بگوییم واقعاً زنده ایم. اگر ما در وحدت عشق، در اجتماع با خدا زندگی کنیم، با مضمونی که در این خطبه به آن پرداخته شده، مطابقت داریم: زندگی کردن به عشق خدا!

شرط عشق

همانطور که در قرنتیان توصیف شده است، عشق در قلب میوه روح است. بدون عشق، بدون خدا، من مثل برنج یا سنج میشوم که به صدا در می آید. اگر همه رازها را می دانستم و ایمان قوی به حرکت دادن کوه ها داشتم، اما عشق نداشتم، هیچ بودم. این نیز بینش پولس است:

1. قرنتیان 13,4-8 «عشق طولانی و مهربان است، عشق حسادت نمی‌کند، عشق به شرارت نمی‌پردازد، خود را پف نمی‌کند، رفتار ناشایست نمی‌کند، خود را نمی‌جوید، به خود اجازه نمی‌دهد که باشد. تلخ، بد به حساب نمی آید آری، از ظلم خوشحال نمی شود، اما از حقیقت شادی می کند. او همه چیز را تحمل می کند، همه چیز را باور می کند، به همه چیز امیدوار است، همه چیز را تحمل می کند. عشق هرگز تمام نمی شود"

این کلمات غم انگیز در جمله پایانی تأیید می شود:

1. قرنتیان 13,13 «اما اکنون ایمان، امید، عشق، این سه باقی می مانند. اما عشق در میان آنها بزرگترین است"

این مهم اهمیت عشق را که فراتر از ایمان و امید است، برجسته می کند. برای زندگی در عشق خدا، ما به کلام خدا پایبند هستیم:

1. یوحنا 4,16-21 «و ما محبتی را که خدا نسبت به ما دارد شناختیم و ایمان آوردیم: خدا محبت است. و هر که در عشق بماند در خدا و خدا در او می ماند. در این است عشق با ما کامل شد تا در روز قیامت آزادی بیان داشته باشیم. زیرا همانطور که او هست، ما نیز در این دنیا هستیم. هیچ ترسی در عشق وجود ندارد، اما عشق کامل ترس را از بین می برد. زیرا ترس انتظار مجازات دارد. اما هر که بترسد در عشق کامل نیست. بیایید دوست بداریم، زیرا او ابتدا ما را دوست داشت. اگر کسی بگوید من خدا را دوست دارم و از برادرش متنفر باشد دروغگو است. زیرا هر که برادر خود را که او را می بیند دوست نداشته باشد، نمی تواند خدایی را که نمی بیند دوست داشته باشد. و ما از او این فرمان داریم که هر که خدا را دوست دارد برادر خود را نیز محبت کند.»

خدا حتی بدون ما انسانها خدای مهربان است. اگر ما غیر خدا، یعنی بی عشق و بی رحم رفتار کنیم، خدا همچنان به ما وفادار می ماند. بیان شیوه زندگی او عشق به همه مردم است. عیسی با زندگی خود به ما مثال زد تا بتوانیم راه او را دنبال کنیم و آنچه را که از ما انتظار داشت انجام دهیم. از ما خواسته شده است که همسایگان خود را دوست داشته باشیم. عیسی در می گوید:

مارکوس 12,2931 «بزرگترین فرمان این است: ای اسرائیل بشنو، یهوه خدای ما یهوه است و یهوه خدای خود را با تمام دل و با تمام جان و با تمام عقلت محبت کن تمام توانت . دیگری این است: همسایه خود را مانند خود دوست بدارید، هیچ فرمانی بالاتر از این نیست.

ابراز محبت ما شامل تمام مواهب، استعدادها و توانایی های خدادادی است. با اینها باید کار کرد، خدمت کرد و ثمره زیادی به بار آورد. ما شاگرد تمام عمر در کار خدا هستیم. عیسی به لطف عشق خود، چیزهایی را در زندگی ما ممکن می کند که به تنهایی نمی توانیم به آنها دست پیدا کنیم. بارها و بارها آگاه شوید و اجازه دهید کلمات زیر در قلب نرم شما نفوذ کنند.

متی 25,40 «به راستی به شما می‌گویم، چون این کار را با یکی از کوچک‌ترین برادرانم انجام دادید، با من نیز چنین کردید.»

زندگی عاشقانه خدا

پس این در مورد زندگی در عشق خداست. من قبلاً یک رستوران‌دار موفق بودم و از خدمات دهی به مهمانان خوب همراه با همسرم و کارکنان لذت بردم. این خدمات جامع برای ما شایستگی، شادی فراوان و روابط زیبا به ارمغان آورد. زمانی که تصمیم گرفتیم مسیر زندگی خود را در یک رابطه صمیمی و متحول کننده با خدا طی کنیم، صنعت رستوران داری و همراه با آن راحتی ها و مشکلات بسیاری را ترک کردیم. زمینه فعالیت جدیدی در فروش میدانی یک شرکت شراب و عرقیات پیدا کردم. در طول 25 سال بعد، فراز و نشیب هایی را تجربه کردم، زیرا می دانستم که آزمایش های بزرگ اغلب با برکات الهی همراه است. من این سالها را اینگونه تجربه کردم. من ضرب المثل مایل اضافی در محل کار رفتم. من برای انجام امور خیریه و خدمت در این راه، دعا کرده ام و شبانه با مراجعین بیمار لاعلاج گفتگو کرده ام. من آماده بودم تا هر جا که نیاز به مرد یا زن بود، تحمل کنم، گوش کنم، اقدام کنم. زمان قدردانی بود.

آیا این همه تلاش و تعهد خستگی ناپذیر برای من چیزی به ارمغان آورد؟ نعمت خداوند در این سفر زندگی همراهم بود که از صمیم قلب سپاسگزارم. رابطه زناشویی و رابطه ما با عیسی، رئیس کلیسا، به نحو ثمربخشی رشد کرده است. آیا این می تواند تشویقی برای شما باشد تا از توانایی ها و امکانات خود استفاده کنید تا عشق خدا در شما زنده شود؟

من متقاعد شده ام که تجربیاتی در زندگی شما وجود دارد که یکدیگر را تشویق می کنند. آیا حاضرید برای برادران و خواهران و مردم دنیا دعا کنید؟ آیا می خواهید آنها کلام خدا را از طریق روح القدس با قلبی باز دریافت و بپذیرند؟ آیا از آنها حمایت خواهید کرد تا آنها نیز بتوانند در یک رابطه گرم با عیسی و پدرش - عاشقانه - زندگی کنند؟ آیا می‌خواهید سفیر عیسی مسیح باشید که با استفاده از مهارت‌های شخصی خود در زندگی روزمره، برای اعلام خبر خوب دعوت شده است؟ ما پاسخی را در افسسیان می یابیم که آنچه را که بحث کردیم خلاصه می کند.

افسسیان 2,4-10 «اما خدایی که در رحمت غنی است، به محبت عظیمی که ما را محبت کرد، حتی زمانی که در گناهان مرده بودیم، ما را با مسیح زنده کرد - به فیض شما نجات یافتید. و ما را با او برانگیخت و ما را با او در بهشت ​​در مسیح عیسی قرار داد تا در قرون آینده با محبت خود نسبت به ما در مسیح عیسی، غنای عظیم فیض خود را نشان دهد. زیرا به فیض از طریق ایمان نجات یافته اید و این از خود شما نیست. زیرا ما کار او هستیم که در مسیح عیسی برای کارهای نیک آفریده شده ایم، که خدا از قبل آماده کرده است تا در آنها سیر کنیم.»

سال ها پیش، از ما رهبران WKG سوئیس دعوت شدیم تا در سمیناری در Worms با دیگر رهبران اروپایی شرکت کنیم. از یکی از دوستانم پرسیدم: تو هم می آیی؟ پاسخ داد: این چه سودی برای من دارد! من پاسخ دادم: شما سوال درستی نمی کنید. درست است که بپرسیم: چه چیزی می توانم با خود بیاورم؟ این بلافاصله برای او معنی پیدا کرد و او آمد. آنچه خدا از قبل آماده کرده بود آشکار شد. برای ما جلسه ای ارزشمند، آموزنده و مفرح بود. ما توانستیم سهم خود را داشته باشیم. گوش دهید، تشویق و درک خود را نشان دهید و حمایت ارزشمندی را ارائه دهید که امروز نیز به ثمر نشستن خود ادامه می دهد.

عیسی گفت: هر که مرا ببیند پدر را دید! برای اینکه خیلی نظری نشه یه مثال عملی بزنیم، ماه. برای من ماه زیباترین نمونه تصویر خداست. ماه بیان مرئی منبع نامرئی نور است. چون خورشید در غروب غروب می کند، برای ما نامرئی می شود. در زمان تاریکی، ماه نور خورشید را منعکس می کند. ماه چه می کند؟ او هیچ کاری نمی کند. با انجام هیچ کاری از خورشید لذت می برد و نور آن را منعکس می کند. ماه یک تصویر است و نور خورشید را منعکس می کند. وقتی یک مسیحی می گوید من بسیار موفق هستم، عشق خدا را ساطع می کنم، فکر می کنم او در ماه گرفتگی زندگی می کند. ماهي كه خود را درخشان مي بيند خورشيد را نمي بيند. عیسی در می گوید:

یوحنا 8,12 «من نور جهان هستم. هر که از من پیروی کند در تاریکی راه نخواهد رفت، بلکه نور زندگی خواهد داشت.»

عیسی با نور درخشان خود بر ما انسان ها می درخشد. ما از او نور و وظیفه ای دریافت کرده ایم که نور او را در دنیایی که در مشکل است منعکس کنیم. این یک وظیفه شریف است و به معنای: عشق زنده! این چگونه به من کمک می کند؟ این حسابه

متی 5,16 بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیک شما را ببینند و پدر شما را که در آسمان است جلال دهند.

من این خطبه را خلاصه می کنم. ما از عیسی پیروی می کنیم و قلب خود را باز می کنیم و او را به خاطر نعمت الهی اش شکر می کنیم. با انعکاس نور او به اطرافیانمان، زندگی را پر از عشق می کنیم.
بیایید دوباره سوالات را از خود بپرسیم:

• نیاز اساسی انسان چیست؟ عشق.
• آیا انسان می تواند بدون عشق زندگی کند؟ نه، چون بدون عشق، بدون خدا، انسان مرده است.
• چه اتفاقی می‌افتد وقتی کسی را دوست نداشته باشند؟ انسان در حال هدر رفتن است زیرا کمبود عشقی دارد که جانش را تهدید می کند.
• علت بی عشقی چیست؟ گناه کبیره
• فقط خدا می تواند در هر موقعیت مرگباری به ما کمک کند، اگر به خودمان کمک کنیم، زیرا او عشق است.

زندگی با عشق خدا محتوای زندگی ماست. اگر محبت کنیم، خدای سه گانه را ارج می نهیم و با محبتی که به ما عطا کرده به همسایگانمان خدمت می کنیم. آمین

توسط Toni Püntener

مقالات بیشتر در مورد عشق به خدا:

چیزی از عشق ما جدا نمی شود

عشق رادیکال